//

contact-icon-small

english

ΑΡΘΡΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ “ΑΓΑΘΟΝ”

Η αντιγραφή απαγορεύεται 

tree1, Αγγελική Αναγνώστου, Αντέχεις την Αλήθεια, το χρονικό της αιχμαλωσίας, το τελευταίο κάλεσμα, υπερσύμπαντα, υπερσύμπαν,

 Γράφει η Αγγελική Αναγνώστου

 Στην Αγγλική μετάφραση του βιβλίου μου: «Αντέχεις την Αλήθεια; Το χρονικό της Αιχμαλωσίας», θεώρησα απαραίτητο να διευκρινίσω στους Αγγλόφωνους αναγνώστες, τον όρο του «Αγαθού», δεδομένου ότι στα Αγγλικά η λέξη «Αγαθό» μεταφράζεται ως ταυτόσημη με το [good = καλό], ενώ δεν είναι ταυτόσημη!

Η έννοια του Αγαθού, κρύβει μέσα της πολύ περισσότερες ιδιότητες απ’ ότι απλά το «καλό» και οι Αγγλόφωνοι αναγνώστες δεν θα μπορούσαν ποτέ να διαχωρίσουν αυτές τις δύο έννοιες.

Θεωρούσα όμως αυτονόητο, ότι οι Έλληνες αναγνώστες θα μπορούσαν να διαχωρίσουν το Αγαθό από το καλό, χωρίς να ταυτίζουν αυτές τις δύο λέξεις. Αλλά έκανα λάθος εκτίμηση. Δυστυχώς ούτε οι Έλληνες μπορούν να διαχωρίσουν τη διαφορά Αγαθού και καλού. Γι’ αυτό αποφάσισα να αναρτήσω στην Ελληνική ιστοσελίδα αυτή τη διευκρίνιση που βρίσκεται μεταφρασμένη στο Αγγλικό βιβλίο:

Η Αρχαία Ελληνική λέξη «Ἀγαθόν» αφορά ένα σύνολο εννοιών στο οποίο συγκαταλέγονται όλες οι ηθικές, διανοητικές και πνευματικές αρετές των ανθρώπων.

Θα πρέπει να θεωρείται ως μία απόλυτη κατάσταση, με ύπαρξη ανεξάρτητη και ανεπηρέαστη από χρόνο, χώρο ή οποιαδήποτε άλλη μεταβολή.

Με τον όρο «Αγαθό» μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο η Υπέρτατη Θεότητα, το Ενοποιημένο Ον, η Μονάδα.

Πρέπει συνεπώς να δεχθούμε την ύπαρξη ενός άλλου Ιδανικού, Ιδεατού Κόσμου, ανεξάρτητου από τον δικό μας, ο οποίος περιλαμβάνει όλα τα Αιώνια και Τέλεια Αρχέτυπα των Ιδεών της Αρετής, του Δικαίου, του Ήθους, της Ευγένειας, της Αλήθειας. Αυτός είναι ο Κόσμος του Ἀγαθού.

Οποιαδήποτε από τις παραπάνω Αρχετυπικές καταστάσεις εμφανίζεται στον κόσμο της μορφής (στον κόσμο μας), θεωρείται απλά ως ένας αντικατοπτρισμός του πραγματικού και οφείλει την ατελή του ύπαρξη, σε μια υποτυπώδη  σχέση που έχει με εκείνη την Πλήρη και Τέλεια κατάσταση, Εκείνου του άλλου Κόσμου, στον οποίο ενσωματώνεται το Αγαθόν.

Στα Ερμητικά Κείμενα το Αγαθόν καθορίζεται ως εξής:

ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ, ΛΟΓΟΣ ΣΤ

§3. Σχετικά με τον άνθρωπο το Αγαθό καθορίζεται σε σύγκριση με το κακό.

[…] Και το αγαθό εδώ κάτω είναι ένα ελάχιστο μόριο του κακού. Και είναι αδύνατον εδώ κάτω το Αγαθό να είναι απαλλαγμένο της κακίας.

Εδώ κάτω το Αγαθό γεμίζει με κακία. Και αφού γεμίζει με κακία δεν μπορεί να είναι αγαθό. Και αφού δεν μένει πια αγαθό γίνεται κακό.

Κατά συνέπεια το Αγαθό βρίσκεται στο Θεό ή αυτός ο ίδιος ο Θεός είναι Αγαθό.

Ως εκ τούτου Ασκληπιέ, μόνο το όνομα του Αγαθού υπάρχει στον άνθρωπο· το έργο του δεν υπάρχει πουθενά.

Και δεν υπάρχει, επειδή είναι αδύνατον να χωρέσει σε υλικό σώμα που το περισφίγγει από παντού η κακία και ο πόνος και τα βάσανα και η οργή και οι απάτες και οι ανόητες φαντασιώσεις.

Και το πιο κακό απ’ όλα, Ασκληπιέ, είναι ότι το καθένα από όσα αναφέραμε πιο πάνω, εδώ κάτω, θεωρούνται ως το μέγιστο αγαθό, ενώ είναι αναπόφευκτο κακό. […]

§6 Κατά συνέπεια, εκείνοι που αγνοούν, και δεν πορεύονται στο δρόμο της ευσέβειας, τολμούν να λένε ότι ωραίο και αγαθό είναι ο άνθρωπος.

Ούτε στο όνειρό τους δεν έχουν δει τι είναι το αγαθό.

Και λένε αγαθό, κάθε τι κακό».

Δίνει και ο Πλάτων τον όρο του Αγαθού:

ΠΛΑΤΩΝ, ΠΟΛΙΤΕΙΑ (στίχοι: 508d- 509)

«Αυτό  λοιπόν που παρέχει την αλήθεια στα γιγνωσκόμενα  και δίνει στον γνώστη τη δύναμη της γνώσης, αυτό πρέπει να πεις ότι είναι η ιδέα του Αγαθού, και πρέπει να  αντιληφθείς  (την ιδέα του Αγαθού) ως την αιτία της Γνώσης* και την αιτία της Αληθείας στο βαθμό που αυτή γίνεται γνωστή.

Παρ’ όλα αυτά, όσο και να είναι και τα δύο αυτά (και η Γνώση και η Αλήθεια) καλά, καλά θα κάνεις να θεωρείς το Αγαθόν διαφορετικό (από αυτά τα δύο) και ακόμη καλύτερο. Όπως και στο προηγούμενο παράδειγμά μας, είναι ορθό να θεωρείς  το φως και την όραση ηλιοειδή, αλλά όχι ήλιο.

Έτσι και με την Αλήθεια και τη Γνώση· είναι σωστό να τις θεωρείς αγαθοειδείς  αλλά όχι Αγαθόν».

* Της Πνευματικής άυλης Γνώσης.

Similar posts

ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Ακολουθήστε μας στο Youtube